Nieoficjalne forum ZSEiO im mjr Henryka Sucharskiego w Katowicach

ViktorPozn · Gość

Hello all!
Somebody knows information concerning the nearest fair of Chkhaidze Omar?
Please!

tooneegopsy · Gość

What concrete do you want know concerning Chkhaidze Omar?
I should say so Omar Chkhaidze is very intricate to babble on and on of all!

aaa4

Pierwsza sala operacyjna byla bardzo duza i technologicznie doskonale wyposazona: miescila oksygenator - urzadzenie do pozaustrojowego pompowania i natleniania krwi - i zgrabny mikroskop operacyjny. Pomiedzy tym pokojem a nastepna sala operacyjna znajdowala sie szatnia, gdzie przebierali sie chirurdzy i pielegniarki. W drugiej, skromniej wyposazonej sali nie bylo maszyny do krazenia pozaustrojowego. Natalie byla prawie pewna, ze to tu usunieto jej pluco. Pytania stawaly sie coraz bardziej natarczywe. Jakim sposobem tu sie znalazla, skoro zostala postrzelona w Rio? Dlaczego usunieto jej uszkodzone pluco, a nie zdrowe? I najtrudniejsze do odgadniecia - dlaczego pozwolono jej zyc?

Siedem minut.

Obie pary solidnych drzwi do gabinetow na lewo od drugiej sali operacyjnej byly zamkniete. Na pierwszych widniala mosiezna plakietka z napisem: "Dr Xavier Santoro", na drugich taka sama, z innym napisem: "Departamento da cirurgia" - oddzial chirurgii. Natalie poczula, ze nadzieja w niej gasnie. Z czasu danego jej przez Luisa zostalo jedenascie minut, w najlepszym przypadku trzynascie, zas dokumenty, ktorych szukala, jesli w ogole istnialy, znajdowaly sie z cala pewnoscia za jednymi z tych zamknietych drzwi. Czy warto probowac sie wlamac? Wahala sie, swiadoma, ze czas ucieka. W koncu, niemal na przekor sobie, poszla ku ostatnim drzwiom w korytarzu, za ktorymi, zgodnie z opisem Luisa, znajdowal sie pokoj z elektronika. Te rowniez byly zamkniete. Napis na mosieznej tabliczce informowal: "Dr D. Cho".

Dziesiec minut.

Natalie przekrecila galke, spodziewajac sie rozczarowania, gotowa do szybkiego powrotu do spizarni. Drzwi nie byly zamkniete na klucz. Weszla do pokoju i zamknawszy za soba drzwi, zaswiecila latarke. W pomieszczeniu nie bylo okien, wiec znalazlszy wlacznik swiatla na scianie, przycisnela go. Blask jarzeniowki wypelnil pokoj, ktory nie przypominal zadnego znanego jej wnetrza, gdy nagle nabrala absolutnej pewnosci, ze vacu warszawa w nim byla - i to nie raz, tylko wiele, wiele razy.

W pomieszczeniu stala szklana szafa z lekami, a na wszystkich scianach wisialy ekrany, kolumny dzwiekowe i aparatura elektroniczna. W samym srodku, zgodnie z opisem Luisa, znajdowal sie tapicerowany fotel, ktorego wszystkie elementy byly ruchome. Nad fotelem wisialo ciezkie, stalowe, regulowane ramie, zakonczone metalowym kaskiem, zdolnym objac cala glowe. Do kasku przymocowana byla czarna plastikowa zaslona na oczy. Zwisajacy z sufitu pek kabli rozgalezial sie, prowadzac do kazdego z tych elementow. Natalie wyobrazila

sobie bardzo wyraziscie, jak zostaje przeniesiona z noszy na fotel. Wyobrazila sobie - ba, przypomniala sobie - jak wkladaja jej na glowe kask i opuszczaja zaslone. I choc przeswietlenie, blizna po operacji i zmniejszona wydolnosc oddechowa swiadczyly, ze rzeczywiscie wycieto jej pluco, scenariusz zdarzen zostal sfalszowany.